-
1 uciekł mu pociąg
он опозда́л на по́езд; он отста́л от по́езда -
2 uciec
ucie|c\uciecknę, \uciecknie, \ucieckł сов. сбежать, убежать, бежать;● \uciec spod nosa уйти из-под (самого) носа; \uciec od życia отрешиться от мира, уединиться; \ucieckł mu pociąg он опоздал на поезд; он отстал от поезда
+ zbiec, umknąć* * *ucieknę, ucieknie, uciekł сов.сбежа́ть, убежа́ть, бежа́ть- uciec od życia
- uciekł mu pociągSyn:
См. также в других словарях:
uciec — dk Vc, ucieknę, uciekniesz, ucieknij, uciekł, uciekłszy uciekać ndk I, uciecam, uciecasz, uciecają, uciecaj, uciecał 1. «oddalić się biegiem z jakiegoś miejsca (głównie w obawie przed pogonią), szybko odjechać, ujść» Uciec przed pogonią. Uciekać… … Słownik języka polskiego
uciec — 1. Dusza, życie z kogoś ucieka «ktoś jest umierający»: Uciekające z niej życie skupiło się w oczach, czujnych, chociaż półprzytomnych. Z. Kossak, Przymierze. 2. Podłoga ucieka komuś spod nóg «ktoś nie może ustać, chwieje się lub upada»:… … Słownik frazeologiczny
uciekać — 1. Dusza, życie z kogoś ucieka «ktoś jest umierający»: Uciekające z niej życie skupiło się w oczach, czujnych, chociaż półprzytomnych. Z. Kossak, Przymierze. 2. Podłoga ucieka komuś spod nóg «ktoś nie może ustać, chwieje się lub upada»:… … Słownik frazeologiczny
nos — 1. Coś kręci, wierci kogoś w nosie «coś drażni czyjś węch, wywołuje uczucie pieczenia, swędzenia w nosie»: (...) dopiero westchnął z ulgą, kiedy się znaleźli w podsieniach domu i na świeżym powietrzu. Zapach ciężkich pachnideł wiercił mu jeszcze… … Słownik frazeologiczny